Jednocześnie ta ekspansywność powoduje kolosalne zwiększenie mobilności pionowej ludzi w hierarchii społecznej, której nie zapewnia żaden ustrój. Czyli nikt nie ma zagwarantowanego miejsca na szczycie.

Kapitalizm faktycznie jest „nienaprawialny”, gdyż wszelkie próby jego „naprawy” są w rzeczywistości tylko niszczeniem ustroju. A kapitalizm potrzebuje jedynie by go wszyscy „naprawiacze” pozostawili w spokoju.

Nie jest jednak kapitalizm „amoralny”. Wspiera bowiem bardzo konkretną moralność opartą na nagradzaniu tych którzy wytwarzają rzeczy przydatne dla innych ludzi i karaniu zachowujących się przeciwnie.1. Gdzie ty miałeś kiedykolwiek i gdziekolwiek komunizm, pedofilu, poza krótkim epizodem komunizmu wojennego w Rosji Radzieckiej, szybko zastąpionego kapitalistycznym NEP-em?

2. Gdzie ty masz ożywienie gospodarcze w Polsce? Mylisz nominalny wzrost PKB, czyli wzrost aktywności na rynku (w tym głównie wzrost bezproduktywnych spekulacji finansowych) ze wzrostem realnego sektora gospodarki. Przecież restauracja kapitalizmu rynkowego przyniosła Polsce i Polakom tylko kolejny epizod życia na kredyt. Zadłużenie zagraniczne Polski wrosło przecież z około 20 mld za czasów PRL-u do prawie 400 mld USD w roku 2014 (tradingeconomics.com/poland/external-debt). Przecież obecna III-IV RP, z jej długiem zagranicznym w wysokości co najmniej około 350 mld USD jest od dawna bankrutem.

3. Sam tylko „profesor” Leszek Balcerowicz zadłużył przecież Polskę na prawie 200 mld dolarów USA (10 razy tyle co Gierek) a mimo to mamy dziś w Polsce, po ćwierćwieczu reform jego i jego uczniów, podobny poziom rozwoju co Białoruś, która uniknęła problemów jakie my mieliśmy i dalej mamy w związku z reformami Balcerowicza. To przecież nie kto inny, jak Balcerowicz na rozkaz swoich mocodawców z Zachodu ustawił polską gospodarkę już w roku 1990 na nieustanne zadłużanie się, a czego dowodem jest 27 deficytów budżetu w ciągu 27 lat i wciąż rosnący dług zagraniczny RP.

4. W latach 1989-1991, na samym początku tej, tragicznie nieudanej transformacji, dług zagraniczny Polski wzrósł z 24 mld USD to 47 mld USD czyli prawie dwukrotnie, a w latach 1997-2007 z 49 mld USD do prawie 230 mld USD, to jest o o 22 mld w latach 1997-2000 i o aż 156 mld w latach 2001-2007. Oznacza to, że zadłużenie zagraniczne Polski za rządów Balcerowicza wzrosło łącznie o prawie 200 miliardów dolarów USA, a i tak jesteśmy pod względem PKB per capita mniej więcej na poziomie Białorusi, a mamy przy tym o wiele wyższe bezrobocie i o wiele wyższe zadłużenie niż Białoruś.

5. Co prawda nasze zadłużenie zagraniczne zmniejszyło się przejściowo w roku 1992, ale tylko o miliard USD (do roku 1996 o zaledwie ok. 8 miliardów USD), aby już w roku 1997 wrócić do stanu mniej więcej z roku 1991, po czym zwiększyło się ono do prawie 60 mld USD w roku 1999, przekroczyło 100 mld USD w roku 2004, 150 mld USD w roku 2007, 200 mld USD w roku 2010, 300 mld USD w roku 2011 a 350 mld w roku 2013 i prawie 360 mld w roku ubiegłym (2016). Takie są fakty, a z nimi się nie dyskutuje. Polska jest dziś więc bankrutem i nie ma co mówić o jakimkolwiek sukcesie transformacji.

Natura kapitalizmu jest bowiem taka, że generuje on albo wzrost gospodarczy ale za cenę wielkich nierówności, albo też nie generuje on ani nierówności ani też wzrostu gospodarczego. Jest to więc system nie tylko amoralny, ale też i nienaprawialny. Niestety ale takie naiwne, idealistyczne pięknoduchy jak Pan Gospodarz tego blogu nie chcą tego przyjąć do wiadomości i wciąż się łudzą, że kapitalizm da się naprawić, nie rozumiejąc tego, że zabierając kapitalizmowi możliwość wyzyskiwania ludzi pracy i tym samym generowania wielkich nierówności, zabiera mu się także jego dynamizm i skazuje go na zastój a co za tym idzie, na recesję. Tak więc jeżeli zwiążemy ręce przedsiębiorcom regulacjami i obłożymy ich wysokimi, progresywnymi podatkami (w tym też spadkowymi) na rzecz osób przez nich wyzyskiwanych, to tym samym nie pozwolimy kapitalizmowi generować owych wielkich nierówności, ale wtedy to generuje on tylko zastój i zapada w recesję, jako że właściciele kapitału nie widzą sensu w inwestowaniu w produkcję, skoro nie widzą oni zysku z tego inwestowania. Niestety, ale widzę tu  poważne braki w znajomości ekonomii politycznej kapitalizmu (jak kto woli, teorii makro i mikroekonomii). Najglosniejszym z tych pojedynczych przypadkow byl upadek komunizmu i wyzwolenie gospodarcze krajow naszego regionu spod ruskiej dominacji co zaowocowalo gwaltownym spadkiem obciazen podatkowych wlasciwie wszystkich obywateli. Efektem byl gwaltowny wzrost przedsiebiorczosci i niespotykane w powojennej historii Polski ozywienie gospodarcze.

Przypominam, ze podatkowe obciazenia w latach PRLu – o ile wogole o czyms takim mozna mowic w na wskros niewolniczym porzadku spolecznym – bily wszelkie europejskie rekordy. Mam tu oczywiscie na mysli caly blok wschodni z ZSRR na czele. Pan, panie Wos, jest czlowiekiem mlodym. Urodzil sie pan dopiero w 1982 wiec w swiadome zycie wchodzil juz pan w Polsce wyzwolonej spod ruskiej okupacji. Dla ludzi w panskim wieku komunizm i PRL to abstrakcja. Niech wiec pan sobie wyobrazi calomiesieczna 8 – godzinna ciezka prace za zarobek wysokosci 5% pensji zachodniego odpowiednika. A co sie dzialo z pozostalymi 95%? Otoz przechwytywali je wlasciciele Polski ludowej.

To byl dopiero podatek progresywny. Praca w takich warunkach wymuszona moze byc tylko sila.

No ale wrocmy do normalnego swiata.

Jest cos takiego jak krzywa Laffera uzalezniajaca od siebie stope opodatkowania i dochody panstwa. Niech pan poczyta. Na zakonczenie dodam tylko, ze optymalne dochody panstwo uzyskuje gdy podatki ustawione sa miedy 10% a 20%. Dalsze ich podnoszenie zabija przedsiebiorczosc, powoduje upadek firm i w efekcie obnizenie panstwowych dochodow. Dlatego wlasnie dochody PRLu, o ile wogole o czyms takim mozna mowic, pochodzily albo z wymuszonej, nieefektywnej pracy albo z pozyczek.

Ma pan bardzo lekka reke do gmerania przy podatkach Warszawa pogotowie kanalizacyjne  a tymczasem jest to materia wielce delikatna i bez odpowiedniego przygotowania nie nalezy w nia wnikac.

Duża dość działka + domek.

Wg. cen jakie wołają sprzedający w tym rejonie nieruchomość warta min. 1 mln PLN. Po rodzicach przejmuje dziecko, które z nimi mieszkało przez kilkadziesiąt lat i teraz ma zapłacić podatek od spadku – np. 10% wartości a stanowi to równowartość jego 3-letnich zarobków.

Z czego ma opłacić ten podatek – sprzedać domek ?To nie jest tak, że te 70% podatku to od całości dochodu lecz tylko od kwoty powyżej określonych progów. Na każdym progu stawki te mogą być rożne, rosnące.Najzabawniejsze z tej propozycji jest to, że służy ona przede wszystkim obecnym posiadaczom kapitału. Zabezpiecza ich bowiem przed konkurencją tworzoną z nowych kapitałów czyli zabezpiecza ich przed utratą wartości już posiadanych kapitałów. Obecni posiadacze kapitału osiągnął bowiem korzyści nie z bezpośrednich dochodów ale ze wzrostu wartości posiadanego kapitału.

Tym samym propozycja szanownego Autora sprowadza się do „zakonserwowania” istniejących obecnie podziałów społecznychak to już pisałem, kapitalizm rynkowy działa tak, że generuje on wielkie nierówności. To jest bowiem cena, którą płacimy za jego innowacyjność i ekspansywność. Jeżeli bowiem zwiążemy ręce przedsiębiorcom regulacjami i obłożymy ich wysokimi, progresywnymi podatkami na rzecz osób przez nich wyzyskiwanych, to tym samym nie pozwolimy kapitalizmowi generować owych wielkich nierówności, ale wtedy to generuje on zastój i zapada w recesję, jako że właściciele kapitału nie widzą sensu w inwestowaniu w produkcję, skoro nie widzą oni z zysku z tego inwestowania. Porównajmy dynamikę gospodarczą USA, gdzie do niedawna kapitaliści mogli robić co chcieli z dynamiką gospodarczą krajów rządzonych przez socjaldemokratów, którzy próbowali ograniczać owe nierówności. Porównanie to wypadnie oczywiście na korzyść USA, ale jakim kosztem USA osiągnęły te swoją dynamikę gospodarczą? Kosztem wygenerowania setek jak nie tysięcy milionów nędzarzy (nawet w USA ale szczególnie poza jego granicami) kosztem dewastacji środowiska naturalnego (w USA i poza USA) i kosztem prowadzenia ciągłych, imperialnych a więc zaborczych wojen – od Korei do Syrii (gdzie przecież też mamy do czynienia z amerykańską agresją, tyle że nie jawną, jak to było np. w Korei, Wietnamie, Iraku czy Afganistanie, a tylko czynioną przy pomocy najemników, np. z tzw. państwa islamskiego i innych terrorystycznych islamskich organizacji utworzonych i wspieranych przez CIA i Mossad, tę syjonistyczną przybudówkę CIA).

Tak więc kapitalizm generuje albo wzrost gospodarczy ale za cenę wielkich nierówności, albo też nie generuje ani nierówności ani też wzrostu gospodarczego. Jest to więc system nie tylko amoralny, ale też i nienaprawialny. Niestety ale takie naiwne, idealistyczne pięknoduchy jak Gospodarz tego blogu nie chcą tego przyjąć do wiadomości i wciąż się łudzą, że kapitalizm da się naprawić, nie rozumiejąc tego, że zabierając kapitalizmowi możliwość wyzyskania ludzi pracy i tym samym generowania wielkich nierówności, zabiera mu się także jego dynamizm i skazuje go na zastój a co za tym idzie, na recesję.

Boris Becker ( słynny swego czasu tenisista szwedzki ) zrzekł się szwedzkiego obywatelstwa i przyjął obywatelstwo księstwa Monako bo w Szwecji bo od kwoty powyżej określonego progu zabierano mu 90% na podatki.

A co z  dziedziczonymi gospodarstwami rolnymi , których wartość może być wielokrotnie większa ?

Tym sposobem można pozbawić dachu nad głową miliony ludzi.Osobiście jestem za podatkami progresywnymi, ale podatki znacznie powyżej 50% uważam za akt państwowego bandytyzmu i rozboju w biały dzień oraz jednostronnym wypowiedzeniem umowy  montaż klimatyzatorów Warszawa  społecznej przez państwo usprawiedliwiającym wypowiedzenie lojalności podatkowej wobec takiego państwa. Bandytyzmu nawet zalegalizowanego nie należy uznawać, tolerować i respektować.

Można mówić o podatku, gdy spadek jest w „gotówce” ale gdy w „w naturze” ?

Dla spadkobiercy ma on wartość użytkowa – nie handlową.

Gdy go sprzedadzą, zamienią na gotówkę to wtedy można ewentualnie myśleć o podatku.

Co do PIT – można wprowadzić stawki progresywne albo też kwoty wolne od podatku ( znaczące ulgi od każdego niepracującego członka rodziny ). Może być tak , że kwota należnego podatku będzie ujemna – zwrot podatku zastąpi pomoc socjalną.